Tworzenie wykluczenia ze skanowania

Wykluczenie ze skanowania to zestaw warunków, które muszą być spełnione, aby Kaspersky Endpoint Security nie skanował określonego obiektu w poszukiwaniu wirusów i innych zagrożeń.

Wykluczenia ze skanowania zapewniają możliwość bezpiecznej pracy z legalnymi aplikacjami, które mogą zostać wykorzystane przez hakerów do uszkodzenia komputera lub danych. Nie posiadają one żadnych szkodliwych funkcji, ale mogą zostać wykorzystane przez cyberprzestępców. Szczegółowe informacje o legalnym oprogramowaniu, które może zostać użyte przez cyberprzestępców do uszkodzenia komputera lub danych osobistych użytkownika, znajdują się na stronie internetowej Encyklopedii IT Kaspersky.

Takie aplikacje mogą być blokowane przez program Kaspersky Endpoint Security. Aby zapobiec blokowaniu tych aplikacji, możesz skonfigurować wykluczenia ze skanowania dla używanych aplikacji. W tym celu dodaj do strefy zaufanej nazwę lub maskę nazwy zgodną z klasyfikacją Encyklopedii IT Kaspersky. Na przykład, często używasz aplikacji Radmin do zdalnego zarządzania komputerami. Kaspersky Endpoint Security wykrywa ten rodzaj aktywności aplikacji jako podejrzany i może go zablokować. Aby zapobiec blokowaniu aplikacji, utwórz wykluczenie ze skanowania z nazwą lub maską nazwy z Encyklopedii IT Kaspersky.

Jeśli na komputerze jest zainstalowana aplikacja, która gromadzi informacje i wysyła je do przetworzenia, Kaspersky Endpoint Security może zaklasyfikować tę aplikację jako szkodliwe oprogramowanie. Aby tego uniknąć, możesz wykluczyć tę aplikację ze skanowania, konfigurując Kaspersky Endpoint Security w sposób opisany w dokumencie.

Wykluczenia ze skanowania mogą być używane przez następujące komponenty i zadania aplikacji, które zostały skonfigurowane przez administratora systemu:

Kaspersky Endpoint Security nie przeskanuje obiektu, jeśli dysk lub folder go zawierający znajduje się w obszarze skanowania w momencie uruchomienia jednego z zadań skanowania. Wykluczenie ze skanowania nie jest stosowane, gdy dla danego obiektu uruchomione zostało skanowanie obiektów.

Jak utworzyć wykluczenie ze skanowania w Konsoli administracyjnej (MMC)?

Jak utworzyć wykluczenie ze skanowania w Web Console i Cloud Console?

Jak utworzyć wykluczenie ze skanowania w interfejsie aplikacji?

Przykłady masek ścieżek:

Ścieżki do plików znajdujących się w dowolnym folderze:

  • Maska *.exe będzie zawierała wszystkie ścieżki do plików, które posiadają rozszerzenie exe.
  • Maska example* będzie zawierała wszystkie ścieżki do plików o nazwie EXAMPLE.

Ścieżki do plików znajdujących się w określonym folderze:

  • Maska C:\dir\*.* będzie zawierała wszystkie ścieżki do plików znajdujących się w folderze C:\dir\, ale nie w podfolderach C:\dir\.
  • Maska C:\dir\* będzie zawierała wszystkie ścieżki do plików znajdujących się w folderze C:\dir\, włączając podfoldery.
  • Maska C:\dir\ będzie zawierała wszystkie ścieżki do plików znajdujących się w folderze C:\dir\, włączając podfoldery.
  • Maska C:\dir\*.exe będzie zawierała wszystkie ścieżki do plików z rozszerzeniem EXE, znajdujących się w folderze C:\dir\, ale nie w podfolderach C:\dir\.
  • Maska C:\dir\test będzie zawierała wszystkie ścieżki do plików o nazwie „test” znajdujących się w folderze C:\dir\, ale nie w podfolderach C:\dir\.
  • Maska C:\dir\*\test będzie zawierała wszystkie ścieżki do plików o nazwie „test” znajdujących się w folderze C:\dir\ i w podfolderach C:\dir\.
  • Maska C:\dir1\*\dir3\ będzie obejmować wszystkie ścieżki do plików w podfolderach dir3 o jeden poziom niżej z folderu C:\dir1\.
  • Maska C:\dir1\**\dirN\ będzie obejmować wszystkie ścieżki do plików w podfolderach dirN na wszystkich poziomach w folderze C:\dir1\.

Ścieżki do plików znajdujących się we wszystkich folderach z określoną nazwą:

  • Maska dir\*.* będzie zawierała wszystkie ścieżki do plików w folderach o nazwie „dir”, ale nie w podfolderach tych folderów.
  • Maska dir\* będzie zawierała wszystkie ścieżki do plików w folderach o nazwie „dir”, ale nie w podfolderach tych folderów.
  • Maska dir\ będzie zawierała wszystkie ścieżki do plików w folderach o nazwie „dir”, ale nie w podfolderach tych folderów.
  • Maska dir\*.exe będzie zawierała wszystkie ścieżki do plików z rozszerzeniem EXE, znajdujących się w folderach o nazwie „dir”, ale nie w podfolderach tych folderów.
  • Maska dir\test będzie zawierała wszystkie ścieżki do plików o nazwie „test”, znajdujących się w folderach o nazwie „dir”, ale nie w podfolderach tych folderów.

Przejdź do góry