Tworzenie niestandardowego pakietu instalacyjnego

W celu wykonania następujących czynności możesz użyć niestandardowych pakietów instalacyjnych:

• Aby zainstalować dowolną aplikację (taką jak edytor tekstu) na urządzeniu klienckim, na przykład, przy użyciu zadania.
• Aby utworzyć autonomiczny pakiet instalacyjny.

Niestandardowy pakiet instalacyjny to folder z zestawem plików. Źródło utworzenia niestandardowego pakietu instalacyjnego to plik archiwum. Plik archiwum zawiera plik lub pliki, które muszą znajdować się w niestandardowym pakiecie instalacyjnym. Podczas tworzenia niestandardowego pakietu instalacyjnego możesz określić parametry wiersza poleceń, na przykład, aby zainstalować aplikację w trybie cichym.

Jeśli masz aktywny klucz licencyjny dla funkcji Zarządzanie lukami i poprawkami (VAPM), możesz przekonwertować domyślne ustawienia instalacji dla odpowiedniego niestandardowego pakietu instalacyjnego i użyć wartości zalecanych przez ekspertów z firmy Kaspersky. Ustawienia są automatycznie konwertowane podczas tworzenia niestandardowego pakietu instalacyjnego tylko wtedy, gdy odpowiedni plik wykonywalny znajduje się w bazie danych aplikacji firm trzecich Kaspersky.

W celu utworzenia niestandardowego pakietu instalacyjnego:

1. Wykonaj jedną z poniższych czynności:
   • W menu głównym przejdź do Wykrywanie i wdrażanie → Wdrażanie i przypisywanie → Pakiety instalacyjne.
   • W menu głównym przejdź do Operacje → Repozytoria → Pakiety instalacyjne.

   Zostanie wyświetlona lista pakietów instalacyjnych dostępnych na Serwerze administracyjnym.

2. Kliknij Dodaj.

   Zostanie uruchomiony Kreator tworzenia nowego pakietu. Przejdź przez kroki kreatora, korzystając z przycisku Dalej.

3. W pierwszym kroku kreatora wybierz Utwórz pakiet instalacyjny z pliku.
4. W kolejnym kroku kreatora określ nazwę pakietu i kliknij przycisk Przeglądaj.

   Zostanie otwarte standardowe okno Otwórz w przeglądarce, aby pomóc w wybraniu pliku do utworzenia pakietu instalacyjnego.

5. Wybierz plik archiwum znajdujący się na dostępnych dyskach.

   Możesz przesłać plik archiwum ZIP, CAB, TAR lub TAR.GZ. Nie jest możliwe utworzenie pakietu instalacyjnego z pliku SFX (samorozpakowujące się archiwum).

   Jeśli chcesz, aby ustawienia zostały przekonwertowane podczas instalacji pakietu, upewnij się, że pole wyboru Konwertuj ustawienia na zalecane wartości dla aplikacji rozpoznawanych przez Kaspersky Security Center po zakończeniu pracy kreatora jest zaznaczone, a następnie kliknij Dalej.

   Rozpocznie się przesyłanie pliku na Serwer administracyjny Kaspersky Security Center.

   Jeśli włączono korzystanie z zalecanych ustawień instalacji, Kaspersky Security Center 14.2 sprawdzi, czy plik wykonywalny znajduje się w bazie danych aplikacji firm trzecich Kaspersky. Jeśli sprawdzenie się powiedzie, otrzymasz powiadomienie informujące, że plik został rozpoznany. Ustawienia są konwertowane i tworzony jest niestandardowy pakiet instalacyjny. Dalsze działania nie są wymagane. W celu zakończenia działania kreatora kliknij przycisk Zakończ.

6. W kolejnym kroku kreatora wybierz plik (z listy plików, które są wypakowywane z wybranego pliku archiwum) i określ parametry wiersza poleceń pliku wykonywalnego.

   Możesz określić parametry wiersza poleceń, aby zainstalować aplikację z pakietu instalacyjnego w trybie cichym. Określanie parametrów wiersza poleceń jest opcjonalne.

   Zostanie uruchomiony proces tworzenia pakietu instalacyjnego.

   Kreator informuje, gdy proces zostanie zakończony.

   Jeśli pakiet instalacyjny nie zostanie utworzony, zostanie wyświetlona odpowiednia wiadomość.

7. W celu zakończenia działania kreatora kliknij przycisk Zakończ.

Pakiet instalacyjny, który utworzyłeś, zostanie pobrany do podfolderu Packages folderu współdzielonego Serwera administracyjnego. Po pobraniu, pakiet instalacyjny pojawi się na liście pakietów instalacyjnych.

Na liście pakietów instalacyjnych dostępnych na Serwerze administracyjnym, klikając odnośnik z nazwą niestandardowego pakietu instalacyjnego, możesz:

• Wyświetl następujące właściwości pakietu instalacyjnego:
  • Nazwa. Nazwa niestandardowego pakietu instalacyjnego.
  • Źródło. Nazwa producenta aplikacji.
  • Aplikacja. Nazwa aplikacji spakowanej w niestandardowy pakiet instalacyjny.
  • Wersja. Wersja aplikacji.
  • Język. Wersja językowa aplikacji spakowanej w niestandardowy pakiet instalacyjny.
  • Rozmiar (MB). Rozmiar pakietu instalacyjnego.
  • System operacyjny. Typ systemu operacyjnego, dla którego przeznaczony jest pakiet instalacyjny.
  • Utworzono. Data utworzenia pakietu instalacyjnego.
  • Zmodyfikowano. Data modyfikacji pakietu instalacyjnego.
  • Typ. Typ pakietu instalacyjnego.
• Zmień nazwę pakietu instalacyjnego i parametry wiersza poleceń. Ta funkcja jest dostępna tylko dla pakietów, które nie są tworzone w oparciu o aplikacje Kaspersky.

Jeśli dla procesu tworzenia pakietu niestandardowego przekonwertowałeś ustawienia instalacji pakietu na zalecane wartości, na zakładce Ustawienia we właściwościach niestandardowego pakietu instalacyjnego mogą pojawić się dwie dodatkowe sekcje: Ustawienia i Procedura instalacji.

Sekcja Ustawienia zawiera następujące właściwości, wyświetlane w tabeli:

• Nazwa. W tej kolumnie wyświetlana jest nazwa przypisana do parametru instalacji.
• Typ. Ta kolumna pokazuje typ parametru instalacji.
• Wartość. Ta kolumna pokazuje typ danych zdefiniowany przez parametr instalacji (Boolowski, Ścieżka pliku, Liczbowy, Ścieżka lub Ciąg znaków).

Sekcja Procedura instalacji zawiera tabelę opisującą następujące właściwości aktualizacji zawartej w niestandardowym pakiecie instalacyjnym:

• Nazwa. Nazwa aktualizacji.
• Opis. Opis aplikacji.
• Źródło. Źródło aktualizacji, czyli czy została ona wydana przez firmę Microsoft, czy przez inną niezależną firmę.
• Typ. Rodzaj aktualizacji, czyli czy jest przeznaczona dla sterownika czy aplikacji.
• Kategoria. Kategoria Windows Server Update Services (WSUS) wyświetlana dla aktualizacji firmy Microsoft (aktualizacje krytyczne, aktualizacje definicji, sterowniki, pakiety funkcji, aktualizacje zabezpieczeń, dodatki Service Pack, narzędzia, pakiety zbiorcze aktualizacji, aktualizacje lub uaktualnienie).
• Poziom ważności zgodnie z MSRC. Istotność aktualizacji określona przez Microsoft Security Response Center (MSRC).
• Priorytet. Istotność aktualizacji określona przez Kaspersky.
• Poziom ważności poprawki (dla poprawek przeznaczonych dla aplikacji Kaspersky). Istotność poprawki, jeśli jest ona przeznaczona dla aplikacji Kaspersky.
• Artykuł. Identyfikator (ID) artykułu w bazie wiedzy opisującego aktualizację.
• Biuletyn. Identyfikator biuletynu zabezpieczeń opisującego aktualizację.
• Nie jest przeznaczony do instalacji. Wyświetla, czy aktualizacja ma stan Nieprzypisane do instalacji.
• Do zainstalowania. Wyświetla, czy aktualizacja ma stan Do zainstalowania.
• Instalowanie. Wyświetla, czy aktualizacja ma stan Instalowanie.
• Zainstalowana. Wyświetla, czy aktualizacja ma stan Zainstalowana.
• Niepowodzenie. Wyświetla, czy aktualizacja ma stan Niepowodzenie.
• Wymagane ponowne uruchomienie. Wyświetla, czy aktualizacja ma stan Wymagane ponowne uruchomienie.
• Zarejestrowano. Wyświetla datę i godzinę rejestracji aktualizacji.
• Instalacja w trybie interaktywnym. Wyświetla, czy aktualizacja wymaga interakcji z użytkownikiem podczas instalacji.
• Odwołano. Wyświetla datę i godzinę odwołania aktualizacji.
• Stan zatwierdzenia aktualizacji. Wyświetla, czy aktualizacja została zatwierdzona do instalacji.
• Wersja. Wyświetla aktualny numer wersji aktualizacji.
• Identyfikator aktualizacji. Wyświetla identyfikator aktualizacji.
• Wersja aplikacji. Wyświetla numer wersji, do jakiej aplikacja zostanie zaktualizowana.
• Zastąpiono. Wyświetla inne aktualizacje, które mogą zastąpić aktualizację.
• Zastępowanie. Wyświetla inne aktualizacje, które mogą zostać zastąpione przez aktualizację.
• Należy zaakceptować warunki Umowy licencyjnej. Wyświetla, czy aktualizacja wymaga akceptacji warunków Umowy licencyjnej(EULA).
• Producent. Wyświetla nazwę producenta aktualizacji.
• Rodzina aplikacji. Wyświetla nazwę rodziny aplikacji, do której należy aktualizacja.
• Aplikacja. Wyświetla nazwę aplikacji, do której należy aktualizacja.
• Język. Wyświetla język aktualizacji.
• Nie przypisano do instalacji (nowa wersja). Wyświetla, czy aktualizacja ma stan Nie przypisano do instalacji (nowa wersja).
• Wymaga instalacji wymagań wstępnych. Wyświetla, czy aktualizacja ma stan Wymaga instalacji wymagań wstępnych.
• Tryb pobierania. Wyświetla tryb pobierania aktualizacji.
• To aktualizacja. Wyświetla, czy aktualizacja jest poprawką.
• Nie zainstalowano. Wyświetla, czy aktualizacja ma stan Nie zainstalowano.